Bazen hayatında kararlar alman gerekir. Bu kararlar ne senin doğru bulduğun ne de toplumun doğru bulduğu kararlar olabilir. Bazen zihnin, mantığın onu yapmaman gerektiğini söylerken bazen kalbinde duyduğun eksiklik duygusal açlık dediğimiz bir duygunun tamamlanmamış telafi edilmemiş olması, seni bu kararları almaya itebilir. Bazen içinde yaşadığın aile, bazen evli olduğun eşin, bazen çalıştığın ortam bunu anlamayabilir, verdiğin kararlar onları yaralayabilir, onu sorgulayabilir, aldığın kararlar için seni suçlayabilirler. Hatta bazen o noktaya gelirsin ki verdiğin kararları davranışa dökersin ve çok suçluluk duygusu yaşayabilirsin, keşke bunu yapmasaydım, bu kararı almasaydım diyerekten kendinle çatışmalar yaşayabilirsin.
Sonuçta ne olursa olsun sana o kararları aldıran, seni o kararların peşinden götüren geçmişinde yaşadığın ya da geçmişinde hasret duyduğun duygular vardır. İşte fark ettiğinde o duyguları kontrol almak, daha doğrusu kontrol etmek için bir denge, yani bir köprü kurman gerekiyor, o köprü de duygularının başlayıp kararlarını aldığın çizgi demektir. İnsan olarak aklıyla ve duygularıyla yaşayan bir varlığın böyle bir yapıda hata yapması mümkün değildir. Duygularını geliştirmek, duygularını değiştirmek ve en önemlisi duygularını anlamak ve duygularına anlayışla yaklaşmak; bunu unutmaman gerekiyor. Duygularına anlayışla yaklaşmak onlara anlayışlı bakmak, onlara saygı duymak, işte bu noktadan sonrası verdiğin kararlarla ve kararlarını sonuçlarıyla daha iyi geçinmene yardımcı olur.
Hayatın her saniyesi yeniden şekillenirken, bir saniye sonrasında bile yeni şeyler yaşarken duygularının aynı kalması mümkün değildir. Bu sebeple almış olduğun herhangi bir kararı, içinde bulunduğun duruma göre tekrar değerlendirmek, kararlar üzerinde oynamalar yapmak her zaman mümkün olmalıdır. Yani verdiğin kararlara sadık kalmak yerine, verdiğin kararları değişken bir zaman içinde, kararların neticeleri ve kendisine değişken olabileceğini her zaman hatırlaman gerekmektedir. İnsan her zaman hatırlamalı ki; Karar verebilecek güçte olduğunu ve bu kararlarda da değiştirebilecek güçte olabileceğini asla unutmamalıdır. Duygularına anlayışla yaklaş verdiğin kararlardan dolayı ona da saygı duymayı anlayışla karşılamayı öğren. Sürekli kendine şunu hatırlat; Her verdiğimiz kararın bir ihtiyaçtan kaynaklandığını, bazen duygusal ihtiyaçlarımız, bazen bedensel ihtiyaçlarımız fazla geldiğinde verdiğimiz kararlara kontrol edemeyeceğimizi ve bu kararların ihtiyaçlarımızdan dolayı aklımızdan ve mantığımızdan üstün olabileceğini unutmamalıyız. Eğer bir konuda karar vermek istersen o zaman ihtiyaçlarına bak; İhtiyaçlarının ne kadar önemli, değerli her şeyden önemlisi buna gerçekten ihtiyacın olup olmadığını görmek için kendine zaman ver. Her zaman hatırlayalım, duygular da bizim, kararlar da bizim. Bu yüzden bunların sorumluluğunu taşımamız gerektiğini asla unutmamalıyız. O zaman şunu söyleyelim; İhtiyaç kararlarımızı etkiler, kararlar davranışlarımızı etkiler, davranışlarımız sorumluluklarımızı etkiler. Hayatını sadece duygusal biri olarak mı, yoksa sorumluluk duygusuyla mı yaşamak istiyorsun? İşte yine bir karar verme aşamasındayız.
Mag. phil. Gökhan Birgin
Pedagog & Psikolojik Danışman & Aile Danışmanı
İletişim: goekhanbirgin@gmail.com
