Çok sevdiğiniz bir başarı hikâyeniz var mı?
Evet, tabii ki var. İki yıl önce Tirol eyaletine bağlı Schwaz şehrinde bir ticaret lisesindeydim. Davet edildim ve bütün son sınıflar oradaydı. Anne ve babalar, nine ve dedeler yani toplumun farklı kesimleri de mevcuttu. Sunumuma başladım, birkaç saniye sonra Projeksiyon Cihazı (beamer) bozuldu. Bütün hazırladıklarım kaybolmuştu. “Müthiş” diye düşündüm, görevli teknisyen binlerce kere özür diledi. “Şimdi ne yapacaksın?” diye düşündüm. Bütün sunumu tamamıyla serbest yapacaktım. Hayatı kendi eline alma hakkında çok konuştum, birçok örneklerle…
Burada kendi cesaret edemeyen arkadaşı yerine bir kız bana bir soru yöneltti. Yurt dışında kalmanın nasıl bir şey olduğunu sordu, arkadaşının yurt dışına gitmek istediğini ama anne ve babasının ona devamlı, bunun güvenli olmadığını söylediklerini iletti. Ben ona gerçekten bunu istiyorsa her durumda bunu yapmasını, aksi takdirde bütün yaşamı boyunca pişman olacağını söyledim. Gerçekten bunun kendi için uygun birşey olmadığına kanaat getirirse, her zaman için geri dönebileceğini anlattım.
İki yıl oldu. Bugünlerde bir kızdan İnstagram üzerinden bir mesaj aldım. Bana şunları yazmıştı: “Ali, iki yıl önce Schwaz’da bir sunumundaydım ve bu beni değiştirdi. 7 aydır Amerika’dayım ve çalışıyorum, çok memnunum.” Böyle bir şey duyduğumda -o zaman kız kendine inanmamıştı, bütün çevresi Tirol’dan çıkmamasını ve evinde kalmasını istemişlerdi- bu beni gururlandırmıştı.
Kısa süre önce bir başka kız, okulda önemli bir giriş sınavı olduğunu, çok korktuğunu ve ne yapacağını bilmediğini yazmıştı. Ben sosyal medya üzerinden bazı tavsiyelerde bulundum ve kız sınavı başardı.
Bir başka genç bana aşçı olmayı çok istediğini ama anne ve babasının aşçılığın saçma bir şey olduğunu söylediklerini yazdı. Ben ona bugün aşçının ne anlama geldiğini ve birçok firmanın neden bu kadar çok aşçı aradıkları hakkında bilgiler verdim. O bana bilgileri aldığını anne-babası ve öğretmenleriyle konuştuğunu ve aşçılık eğitimine başladığını yazdı. Bunları duymak çok güzel.
Tek tek şahıslar ile de ilgilenebiliyor musunuz? Zaman buna izin veriyor mu?
Sosyal medya üzerinden pek çok bireysel soru alıyorum, hepsini hemen cevaplayamıyorum, bu imkânsız. Yaptığım, soruları topluyor, bunlar hakkında bir video yapıp sosyal medya üzerinden gönderiyorum. Bir tanesine başladım, adı “Ask Ali – Ali’ye Sor”. 25 seriden fazla yaptım. Tamamıyla yüksek eğitim, lise bitirme ve mesleki eğitim ile ilgili klasik sorular.
Göçmen kökenli insanlar, gençler için özellikle bir şeyler yapıyor musunuz? Böyle bir şeye ihtiyaç olduğunu düşünüyor musunuz?
Evet, mutlaka. Almanya’dan bir araştırma, ismi Ali olan bir kişinin aynı yeteneklere sahip olan bir Avusturyalı ya da Alman ismi olan bir kişiden iş bulma şansının 6 kat daha düşük olduğunu gösteriyor. Böyle bir kişiye “Senin de diğerleri gibi aynı şansın var, ancak daha fazla çaba göstermelisin” demek yalan söylemek olmaz. Okulu terk ettiğimde ismimle ve mülteci olarak diğerlerinden 10 kat fazla iş başvurusu yapmak zorunda kaldığımı ve diğerlerinden 1000 kat fazla kendimi zorladığımı bilirim. Bunun çok etkisinde kaldım. Bu fazladan atmak durumunda kaldığım adımlarla nasıl gitmem gerektiğini öğrendiğim için bugün beni artık kimse durduramaz.
Ailelerinde güçlü yetiştirilmeyen bazı göçmen kökenli gençlerin kırılgan olduklarını farkediyorum. Bazıları şunları söylüyor: “Mükemmel bir ülkedeyiz, uyum sağlayabiliriz ama diğerlerinden biraz daha fazla çaba göstermeliyiz.” Bu gençler, daha sonra işgücü piyasasında oldukları zaman hiç kimsenin durduramayacağı gençler. Bunlar, başlangıçta zorluklarla karşılaştığı için kendilerinin kim olduğunu bilen ve hedeflerinde ilerleyen kişilerdir.
Şu unutulmamalı. Göçmen kökeni olan kişi, fazladan yolları kat etmeye hazır olduğunu, çok kültürlü işlev görebileceğini, eğer gerekirse yeni şeyleri öğrenebileceğini ispatlamış kişidir. Bütün bunlar bugün ‘yönetici gücün, ekonominin bu tür insanlara ihtiyacı var’ itirafını yaptığı şeylerdir.
Bu insanlar tam da ekonominin bugün ihtiyaç duyduğu insan tipleridir. Çünkü ekonomi insanların değişmeye hazır olması ve değişime ayak uydurmasını gerektirecek şekilde çok hızlı ve radikal şekilde değişmektedir. Entegre olan, bütün bunları halledebilen göçmen kökenli kişi tamamıyla bunu başarmıştır.
Göçmen kökenliler tabii ki büyük dezavantaja sahiptir, ama bu normal, bu dünyanın her yerinde böyle. Ama insan bunu bir şans olarak görmeyi başarırsa, sorun olmaz. Mesele insanlara bir çeşit umut ve perspektif göstermektir.
Gençlerin yeterince desteklendiğini ya da yeterli genel bir bakışa sahip olduğunu düşünüyor musunuz?
Teşvik ve talep konuları her zaman en güncel konular. Her zaman çocuklara bir şeyler konusunda güvenen öğretmenler ve bunu mahveden anne-baba ya da tam tersi durumlar vardır. Siyasetin her durumda çocukların potansiyellerini geliştirmeye önem vermesini ve bizim de bunun için endişe etmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Güncel olarak Avusturya’da buna çok önem vermiyoruz, çünkü hala birçok öğretmenin görev yapabileceği yerlerin üstünü çiziyoruz. Bununla birlikte daha çok teşvike ihtiyacımız var. Çocukları daha çok güçlendirmeleri için, öğretmenleri güçlendirmek zorundayız.
Sanıyorum ki anlaşılması gereken en önemli şey, günümüzde sanayileşmenin de etkisiyle, okulların bugün daha çeşitli ve karmaşık olduğu ve gençlerden de karmaşık düşünebilmesinin istenmesi. Bunu okulda öğrenmiyorsun. Orada bir metin yazmasını öğreniyorsun. 4 hata yaptığın söyleniyor ama 16 doğrun olduğu söylenmiyor. Sıfır yanlış yapmaya odaklandırılıyorsun. Bugünkü sorunumuz, dünyada yetişkinlerin sıfır yanlış yapmayla uğraşmaları. Bunlar kendilerini geliştirmeyen insanlar. Biz ise devamlı kendini geliştiren insanlara büyük ihtiyaç duyuyoruz.
Foto: Ali Mahlodji
Ali Mahlodji’ye Ulaşmak İçin:
www.ali.do/termine/
Instagram: ali.mahlodji
Facebook: Ali Mahlodji
Twitter: @mahlo
YouTube Kanalı: Ali Mahlodji
E-mail: hi@ali.do
