Hayatı deneyimlerken bize beş duyu organımız eşlik eder. Bunlardan biri olan göz ise aslında gören değil, görmeye aracı olan organımızdır. Göz algıladığı ışınları elektrik sinyallerine dönüştürerek beynimize gönderir ve beyin bu görüntüleri yorumlar. Yani görmek eylemi bütüncüldür ve aslında gören beyindir. Deneyimlerden sonra gelişen nöran ağları ise ne kadar sık tekrara uğrar ve yolunu keskinleştirirse o kadar birbirine bağlanır. Bu hem iyi deneyimlerde hem de kötü deneyimlerde aynı şekilde gelişir. İyi veya kötü olan düşünce akışı ise beyindeki kimyasalların baskılanmasına ya da artmasına sebep olur.
Beyin gördüğü ile hatırladığı arasındaki farklı bilemez, çünkü düşünce akışında yine aynı ağları ateşler. Yaşadığınız kötü bir anı hatırladığınızda aynı keskin duyguları hatırlamakla kalmaz, aynı zamanda vücudunuzda o zamandaki fiziksel duyuları hissedebilirsiniz.
İmajinasyon, yani sembolleri, nesneleri ve kavramları zihinde görsel olarak canlandırmak, bize hayal edebilme yeteneğimizin verdiği kıymetli bir hediyedir. Bu yeteneğimiz bize beynimizde oluşabilecek yeni nöronal ağların yollarını inşa etmeye yardım eder. Aynı zamanda yürütülen telkinler ise kalıcılığı ve pozitif değişimi destekleyebilir.
Şimdi gelin sizinle küçük bir imajinasyon çalışması yapalım…
„İnce beyaz bir bulut düşün. Bedenini aşağıdan yukarıya sararak yükseliyor ve seni yavaşça ve nazikçe yükseklere görevini gerçekleştireceğin yere kaldırıyor. Düşünebildiğin en güzel adaya taşıyıp bırakıyor… Görev yerin burası. Göğe bakıyorsun. Derin depderin bir mavilik… çiçekleri fark ediyor kokularını duyuyorsun… hafif narin kokular… çiçeklerin kadife yapraklarına dokunup enerjilerini duyumsuyorsun…daha da derinleşiyor gevşemen… Yürürken narin ve ılık bir rüzgarın tenine dokunduğunu hissediyorsun… şefkatle saçlarının arasından esiyor bu rüzgar…Depresyonu yenmeyi öğreneceğin adaya geldin. Tümüyle gevşiyorsun. Aldığın her nefesle sevgi ve umut yüreğine doluyor. Sana ait olan bir sahilde yürüyorsun. Her adımda tüm kötü ve seni korkutan düşüncelerinden uzaklaşıyorsun. Sonra anlıyorsun ki, her yeni günün doğması için geceye ihtiyacı vardır. Gecenin karanlığıyla karşılaştığın duyguların aslında sana güneşin parlaklığını sunmak için varlar. Ve şimdi seni her adımda tüm korkuların terk ediyor. Güneşi hissediyorsun. Artık kendi payına düşen görevi yaptığını ve yapacağını bilerek, attığın her adımla özgürleştiğini hissediyorsun. Kendini tüm sıkıntılarından arınmış ve rahatlamış, yüzünde hafif bir gülümsemeyle görüyorsun. Artık içindeki güçle geri döndün. Ümidini kaybetmiş ve vazgeçmiştin, artık döndün. Şimdi burada geçmişin yıkıntıları üstünde yükselerek hedeflerine ulaşıyorsun. Tümüyle gevşiyorsun. Kendini keşfetmene izin vermiş biri olarak tamamlanmış hissediyorsun. Bedeninin gevşemiş halinin yorgunluğunu hissediyorsun. Şimdi yavaş yavaş bulunduğun zamana ve yere geliyorsun.“
Zihninizde yaptığınız canlandırmalarla beyninize yeni olumlu ağlar atabilir ve bilinçaltına doğrudan istediklerinizi söyleyebilirsiniz. İnsan doğası gereği dengeyi arzular ve insanın sistemi kendi kendini iyileştirme mekanizması üzerine kuruludur. İmajinasyon çalışmaları ile bu mekanizmaya kendiniz yön verebilirsiniz.
